197. „Mieszkania, głupcze” – ponadpartyjny program polityczny

Kiedy w 2006 r. rozpoczynałem pracę nad autorskim projektem nowej ustawy planistycznej (Prawo rozwoju przestrzennego) była dla mnie oczywistą konieczność stworzenia nowej doktryny planistycznej, której jedną z ważniejszych funkcji byłoby wspieranie polityki mieszkaniowej państwa ukierunkowanej na walkę z totalną zapaścią polskiego mieszkalnictwa.

Stąd m.in. proponowane przeze mnie uproszczenie procedur planistycznych związanych z wyznaczaniem obszarów „społecznego budownictwa mieszkaniowego”.

Na początku 2012 r., w ramach II Wirtualnego Kongresu Ładu Przestrzennego, zaproponowałem otwartą internetową dyskusję na temat polskiej przestrzeni pod hasłem: „Ład przestrzenny - jakość życia”. W panelu dyskusyjnym polityków znalazł się tylko jeden temat: „Mieszkania, głupcze” – ponadpartyjny program polityczny.

Pisałem wtedy:

Roman Nowicki, Przewodniczący Kongresu Budownictwa Polskiego, skupiającego największe organizacje pozarządowe budownictwa, w komentarzu umieszczonym na portalu internetowym Kongresu Budownictwa alarmuje:   

 „W badaniach CBOS ze stycznia br. 50% ankietowanych stwierdziło, że głównym problemem polskich rodzin jest brak perspektyw mieszkaniowych, a 70% ze jest to główna przyczyna spadku urodzeń. Polska umacnia, bez obiektywnych powodów, ostatnie miejsce w Europie w większości statystyk dotyczących problemów mieszkaniowych. Aktualnie posiadamy ok. 350 mieszkań na 1000 mieszkańców (kraje UE ok. 450-500). U nas przypada ok. 25 metrów kwadratowych na statystycznego Polaka, w Europie ok. 50. Stosunkowo niedawno Najwyższa Izba Kontroli stwierdziła, że zasoby mieszkań w zasobach samorządów wszystkich szczebli gwałtownie się kurczą a nie rosną (mieszkania socjalne, komunalne), głównie na skutek braku jakiejkolwiek polityki mieszkaniowej. Nieustannie powiększa się anarchia w zabudowie przestrzennej kraju.(…)”  

Tak naprawdę ten komentarz jest aktualny (nieustająco) od kilkudziesięciu lat. Czy potrafimy kiedykolwiek przełamać tę mieszkaniową „niemoc”, czy raczej pozostawimy ją następnym pokoleniom „w spadku” w ramach „zrównoważonego rozwoju”? 

Niestety, zabrakło chętnych do jakiejkolwiek dyskusji.

Z tym większą satysfakcją przeczytałem przed kilku dniami artykuł (umieszczony na tym samym portalu internetowym Kongresu Budownictwa) „Społeczne mieszkania czynszowe, głupcze” autorstwa Piotra Mynca - artykuł, który choć w sposób oczywisty nie jest odpowiedzią na moją kongresową inicjatywę to jednak dość mocno z nią koresponduje.

Portal kontrurbanista, poleca lekturę tego interesującego opracowania z nadzieją, że przemyślenia w nim zawarte znajdą swoją kontynuację w skutecznych, skonkretyzowanych działaniach środowisk podzielających poglądy Autora.