149. Legislacyjna "powtórka z rozrywki"?

Korzystając z uprzejmej wskazówki jednego z Internautów zajrzałem na stronę internetową MT,BiGM gdzie w zakładce Komisja Kodyfikacyjna Prawa Budowlanego udostępnione są m.in. komunikaty z posiedzeń Komisji.

Po lekturze ostatniego komunikatu  nasuwa mi się jedna, niestety, smutna refleksja:

wszystkie podejmowane od  1994 r. próby reformowania polskiego systemu planowania przestrzennego zaczynały się według tej samej filozofii i z jednakowym (fatalnym dla polskiej przestrzeni) skutkiem się kończyły – sądząc po stosowanej przez Komisję Kodyfikacyjną „strategii reformowania” nieuchronnie, szybkimi krokami zmierzamy do kolejnej w tym zakresie „powtórki z rozrywki”.

„Działania legislacyjne powinny wynikać z analizy stanu istniejącego i zdefiniowania listy problemów i błędów, które obecna legislacja zawiera. Nikt dotąd takiej rzetelnej analizy nie przeprowadził.”

W taki sposób m.in. środowiska urbanistów (Izba Urbanistów i Główna Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna) już w 2006 r. zgodnie formułowały główny postulat w ramach prowadzonych wówczas resortowych działań legislacyjnych w zakresie reformy planowania przestrzennego.

Problem w tym, że żadna z podejmowanych dotychczas prób reformowania systemu planowania przestrzennego nie została poprzedzona taką „analizą stanu istniejącego i zdefiniowaniem listy problemów i błędów, które zawiera aktualna legislacja”.

Jeśli więc wszystkie dotychczasowe próby reform „nie były poprzedzone” a zakończyły się porażkami (bo przecież w przeciwnym wypadku nie byłyby podejmowane kolejne próby) to czy kolejna, „kodyfikacyjna” próba, która również „nie była poprzedzona”, zakończy się sukcesem?   

Ale o tym dowiemy się nie wcześniej niż (tradycyjnie już) za kolejnych pięć, sześć lat.

Spoko! Przestrzeń jest jak papier – wytrzyma wszystko.

Tylko czy my wytrzymamy w tej przestrzeni?