69. Poplamiona przestrzeń

Nic tak nie krzepi (oczywiście oprócz cukru) jak słowo pisane - najlepiej jeśli ponadto powtarzane wielokrotnie.  

Na „okołoplanistycznym podwórku” bezkonkurencyjnym w w/w „dyscyplinie” (tj. krzepienia czytelnika słowem pisanym) jest zwrot „miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego” – w skrócie mpzp – odmieniany z upodobaniem przez wszystkich i przez wszystkie przypadki.

Mamy więc mnogość wprowadzanych do przestrzeni publicznej i w niej nieskrępowanie funkcjonujących: rozpraw, analiz, diagnoz, prognoz, strategii, koncepcji, etc, których istotnym elementem a bardzo często podstawowym „budulcem” jest mpzp.

I co dla opisanych wyżej sytuacji charakterystyczne - „miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego” występuje tu każdorazowo w roli niekwestionowanego bohatera pozytywnego,  niejako ex definitione.

Jeśli już roztrząsany jest jakikolwiek problem w odniesieniu do tematu mpzp to są to kwestie typu: dlaczego planów jest tak dramatycznie mało oraz (ewentualnie)  co zrobić aby znacząco zwiększyć ich ilość tj. poprawić wskaźnik pokrycia mpzp gminy/województwa /kraju.

Płynie stąd do odbiorcy niczym nie zmącony a przy tym jakże krzepiący przekaz: jeśli mpzp jest -  jest bardzo dobrze. Optymalnie. Koniec. Kropka.

Wprawdzie brak w tym przekazie szczegółów, takich jak np.: jakość ustaleń planu miejscowego (prawna i merytoryczna), ich realność, skuteczność i przydatność dla realizacji polityki przestrzennej gminy – ale przecież to szczegóły (mało znaczące).

Czy na pewno?

Niestety, od dawna odnoszę wrażenie, że plany zagospodarowania przestrzennego będące w obiegu prawnym w dużej części są pozbawione owych „mało znaczących” szczegółów przez co są to raczej „miejscowe atrapy zagospodarowania przestrzennego”.

Ich główną, a często jedyną funkcją (zaletą) jest udział w tworzeniu  tzw. wskaźnika pokrycia mpzp gminy/województwa /kraju.

Być może nie warto tracić czasu na zgłębianie tak  „prozaicznej” wiedzy jak poprawne sporządzanie planów zagospodarowania przestrzennego.

Być może zaoszczędzony w ten sposób czas oraz energię warto poświęcić na studiowanie problemów typu: Kształtowanie nowej zabudowy na podstawie decyzji administracyjnej.

Być może.

Ale nie popadajmy w „święte oburzenie”, kiedy na terenach objętych opisanymi wyżej „atrapowymi” planami zagospodarowania przestrzennego oraz nafaszerowanych „rodzynkami wzzt” powstają „plamy zagospodarowania przestrzennego”.