9.Praca dla urbanistów od zaraz!

 Nie jest dobrą praktyką  dorywcze "terminowanie" na umowy zlecenia lub kilkuletnie bezskuteczne szukanie właściwej pracy z jednoczesnym „przeczekiwaniem” w różnych miejscach, mniej lub bardziej oderwanych od planowania przestrzennego oraz w sytuacji gdy to planowanie praktycznie zamarło a „rządzi” formuła „planistycznopodobna” - decyzje administracyjne wzzt.

Aby problem pracy dla urbanistów mógł być skutecznie i szybko rozwiązany powinny być spełnione trzy podstawowe warunki.

I. Obowiązkowe plany zagospodarowania przestrzennego.

Reaktywowanie planowania przestrzennego poprzez ustawowe:

1) przywrócenie obowiązku sporządzania planów zagospodarowania przestrzennego;

2) bezwarunkowe i ostateczne „rozstanie się” z decyzjami wzzt;

3) ujęcie procedury planistycznej w ściśle określone ramy czasowe.

II. Obowiązkowe biura planowania przestrzennego.

 Biura „obowiązkowe” to biura powoływane na mocy przepisów ustawy planistycznej (np. jako regionalne „delegatury” wojewódzkich biur planowania przestrzennego w 49 dawnych miastach lub samodzielne jednostki podlegające organizacyjnie marszałkowi województwa) - rozumiane jako uzupełnienie katalogu biur i pracowni już funkcjonujących na rynku planistycznym.

Zasady funkcjonowania biur powinny być regulowane ustawowo lub rozporządzeniem (samodzielność finansowa, wykaz stanowisk odwzorowujący interdyscyplinarność problematyki sporządzanych opracowań).

III. Obowiązkowe urynkowienie sporządzania planów zagospodarowania przestrzennego.

Wszystkie podmioty (biura, pracownie, itp.) działające na rynku planistycznym (zarówno dotychczasowe – samorządowe i prywatne, jak też przyszłe – powołane na mocy ustawy) powinny podlegać tym samym regułom i przepisom (jednakowe prawa, obowiązki i szanse).

Głównym celem powołania takich biur jest wzmocnienie konkurencyjności a tym samym jakości usług projektowych.

Dodatkową korzyścią powinny być nowe miejsca pracy dla urbanistów (nie tylko w biurach „obowiązkowych”).