266.Zaproszenie na kawę

W artykule „Beneficjenci deregulacji” podjąłem próbę odpowiedzi na pytanie kto i dlaczego może traktować deregulację jako swój sukces.
Wydawało mi się oczywistym, że każdy kto regularnie czyta moje portalowe zapiski, z łatwością rozszyfruje prześmiewczy ton tego artykułu.
Komentarze Internautów upewniają mnie jednak, że to nie pora i nie temat do eksperymentów „erystyczno-stylistycznych” – okazuje się, że tu potrzebna jest „kawa na ławę”.

Oto więc poderegulacyjna „kawa”:

• nie będzie (w dalszym ciągu) pracy dla urbanistów;
• nie będzie profesjonalnych urbanistów;
• nie będzie odpowiedzialności zawodowej;
• nie będzie poprawy jakości kształcenia studentów;
• nie będzie planów zagospodarowania przestrzennego;
• nie będzie usprawnienia procesu inwestycyjno-budowlanego;
• nie będzie poprawy stanu przestrzeni;
• nie będzie poprawy jakości nadzoru prawnego;
• nie będzie poprawy jakości nadzoru sądowo-administracyjnego;
• nie będzie popytu na wysoką jakość planowania przestrzennego;
• nie będzie reformy systemu planowania przestrzennego;
• nie będzie realizacji programów rządowych związanych z przestrzenią;
• nie będzie programów ratowania jst przed „planistyczną” zapaścią finansową;
• nie będzie niezależnych (nikomu niepotrzebnych) środowisk eksperckich.