Dokumentacja procedury planistycznej obowiązkowa

Artykuł „Planowanie przestrzenne: analiza nie może być powierzchowna” został opublikowany zaledwie dwa tygodnie po wyroku WSA! Ucieszyło mnie to niesłychanie, że Rzeczpospolita w materii zagospodarowania przestrzennego postanowiła być „na bieżąco”.

Niestety (po raz kolejny) radość moja szybko zgasła. Z treści wyroku wynika, że orzeczenie dotyczy uchwały intencyjnej podjętej w 2004 r.! Co ciekawe - uchwały częściowo „wykonanej” w postaci uchwalonego planu miejscowego, zaakceptowanego i wprowadzonego do obiegu prawnego przez wojewodę! I nagle ten sam wojewoda po pięciu latach „ocknął się” i w 2009 r. złożył skargę do WSA na tę uchwałę intencyjną!

Pomyślałem, że Pan Redaktor postanowił zgłębić przyczyny tak niezwykłego zachowania organu nadzoru, niestety Autorowi starczyło sił jedynie na przebrnięcie w formie skrótowej przez treść orzeczenia i końcowe skwitowanie swoich wysiłków wielce tajemniczym tytułem (morałem) „Planowanie przestrzenne: analiza nie może być powierzchowna”.

Treść bajki zgadza się (od biedy) ale niestety morał jest zupełnie inny – naruszeniem prawa w tej konkretnej sprawie (choć w ocenie sądu nieistotnym) jest brak stosownej dokumentacji potwierdzającej, że zaskarżona uchwała została poprzedzona dokonanymi przez wójta analizami, dotyczącymi zasadności przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych rozwiązań z ustaleniami studium, w aktach brak również materiałów geodezyjnych do opracowania planu oraz ustalenia niezbędnego zakresu prac planistycznych.

Zamiast mechanicznie powielać sentencje wyroków autor powinien chociaż raz zgłębić istotę problemu. Tymczasem tytuł artykułu jest niestety bardziej adekwatny do jego poziomu niż do sprawy, której dotyczy - powinien być niezwłocznie zmieniony na: „Planowanie przestrzenne: treść artykułów nie może być powierzchowna” (bo jest jedynie mętlikotwórcza).